Gücenme Sözleri

Ne yürek kaldı sana verecek nede inancım kaldı seninle bu yolda gidebilecek kızgınlıklarım içimde kor oldu seni toprağa gömecek.

Bende hakkın kaldıysa eğer sevildiğin günlere say.

İnsanların hayatlarına sorgusuz sualsiz girip sonra da darmadağın edip hiç bir şey söylemeden çekip gidenlerden nefret ediyorum. Böyle misin sende gerçekten gitmek mi istiyorsun?

Seni o kadar çok seviyorum ki aşkım kırgınlık olsa da aramızda bu can sana feda bir tanem.

Seni seviyorum diye başlayan ve ama diye devam eden cümlelerden bıktım seviyorsan seviyorsundur aması olmaz bu işin üstelik bir cümlenin sonunda ama varsa bir önceki yargının hiç bir hükmü yoktur artık.

Hayat kırgınlık için yaşanılmıyor bu kırgınlığa son verelim mi?

Yaşarken kıymetim bilinmemişse dost olup kalbime girmemişse severek yüzüme gülünmemişse. Neyleyim ölünce gözyaşını.

Sus gönlüm. Bütün bu susmalarına karşılık her şeyin hayırlısının olacağına inanarak sus. Her susuşun bir cevap olsun. Her susuşun sabrın olsun. Her susuşun duan olsun.

Hiç bir sevap mutlu etmedi ki beni seninle girdiğimiz günahlar kadar.

Sen benim ilk hayalim ilk hayal kırıklığımsın.

Ufak bir hatırlatma yara bandı kalbe yapışmıyor.

Kızgınlık geçer de kırgınlık ne olacak?

Gerçekleştirmeye yüreğin yetmiyorsa lütfen benimle hayal kurma! Karşındaki bir kişilik ve kırdığın şey bardak değil kalp!

Buruk kalbim düzelmez bu sözlerinle asla sana ben inandım sevdim ama sen harcadın beni sevgi yolunda dönme bana bir daha.

Ne olursa olsun kırgın kalmayalım kırgınlık olmasın aramızda canım sevgilim.

Bir kere kaçar uçurtması sonra gökyüzüne küser insan.

Keşke yalan söylemeseydin bana keşke gözlerime bakarken seni seviyorum demeseydin bana. Yalancı sevgilinin yalancı gözleri…

Hani derler ya insan sevdiğine hiç kırılır mı? Aslında insan en çok sevdiğine kırılır.

Kırılan yürekler düzelir elbet yüreği kıran kelimeler akıldan gitmez buda bir gerçek!

Kızgınlık çok gürültülüdür oysa kırgınlık ne kadar da sessiz.

Dal rüzgârı affetse bile dal kırılmıştır bir kere.

Kalbim ağrıyor canım yanıyor gönlüm kırık. Sen nasılsın bilmiyorum ama ben iyi bakamadım kendime. Allah’a emanetim.

Kalp kırmak o kadar kolay ki bir hata yaparsın hemen kırılır peki ya o kırılan kalbi düzeltmek kırmak kadar kolay mıdır?

Doğruları söylediğimde kırılacaksan bana durma kırıl tuz buz ol karşımda! Ama bu sözlerimi unutma aşk emek ister kelime değil!

Dal kırıldığı yerden insan da kırıldığı kalpten koparmış.

Artık gelme! Çünkü hayaller bile sana kırgın…

İhmale uğradığım dokunmuyor mu sana? Bin defa kırdığını bir defa anlasana!

Kimseye kırılma ve suçlama! Suçlanacak biri varsa o da sensin. Sonuçta o sana küçük bir umut verdi sen ise ona her şeyini verdin.

Adeta bir silgi gibi ben tükendim. Başkalarının yaptıkları yanlışları silmeye çalıştım mürekkeple yazmışlar oysa. Ben kurşun kalem silgisiydim azaldığımla kaldım.

Gittim! Şimdi bir mevsim değil bir hayat girdi aramıza ne sen dönebilirsin artık geriye nede ben kapıyı açabilirim sana.

Bu yüreğe bu kadar acı fazla dersin bazen kendine. Ama hata bizde. Küçücük bir yürekle kocaman sevmek ne haddimize!

Ne kadar kırgın olsam da sana bir şey diyemiyorum.

Kırgınlık değil içimdeki sevgilim sadece sözlerin dokundu yüreğime inceden.

Kelimelerinle ruhumda açtığın yarayı aynı ağızdan çıkan sözlerinle nasıl iyileştireceksin?

Ne rüzgârıma tül ne fırtınama talan lazım! Ne tahtıma kul ne bahtıma yalan lazım! Bana bir ben bir de beni anlayan lazım.

Sana seni anlatamam isyan edersin aşkı tekrar istemem ziyan edersin.

Seni ne kadar çok sevdiğimi biliyorsun peki ne kadar kırgın olduğumu biliyor musun?

Kırgınım yalan sözlere kırgınım sahte yüzlere.

Ne mi yapıyorum? Alçalan insanların yükselen değerlerinden ‘uzak’ duruyorum.

Dal istediği kadar güçlü olsun rüzgâr istediği an kırabilecek güçtedir sen istediğin kadar güçsüz ol kalbimi kıracak kadar güçlü sözlerin…