Zata Sözleri

Nereden başlarsan başla, daima bir eksik vardır.

Yaşadığını zannettiğin yıllarını düşünme, bugünü de kaybedersin.

Asıl sınav, doğrudan sonraki adımla başlar.

Kılavuzu kendi olmayanın yolculuğu, çıkmaz sokakta biter.

Benim derdim cahilin kulağıyla değil, dinlediği ağızlarla.

Sadece ruhsal bulantılar kusarak geçmez. Ruhundaki bulantıları, mantıkla arıtmalısın.

Sarhoşken ayık olmayı, ayıkken de sarhoş olmayı öğrendiğinde adam olursun.

Garip olan da; sen gitmeden o gelmez. Şayet geliyorsa, ya sen çok güçlüsündür ya da o çok güçsüz.

Yazar olan kâğıda, bilge olan insana yazar.

Kaybetmeyi sevmiyorsan, kazanabildiklerinle yaşama tutunmayı dene.

Seçme şansın olmadan başladıkların vardır. Ama yaşadığın sürece, iyiliği seçme şansın daima vardır.

Birileri barışçıl olmalı. Çünkü dünya, kavgacı cahillerle dolu.

Unutulmuşların, unutulmuş olmalarının nedeni; unutanların, dünyadaki zevklere olan arzularıdır.

Hayattan zevk alamıyorsanız, en büyük kalabalıklarda dahi yalnızsınız demektir.

Bölünmenizi istiyorlar. Çünkü yenilmez ordular, birliklerden doğar.

Hedef olmaktan kurtulmalısın. Çünkü avcıya, atacak ok bitmez.

Huzursuzluk, sindiremediklerinle yaşamak zorunda kalmaktır.

Hayat seni sadece aklı, zekayı, vicdanı ve empatiyi doğru kullandığında mutlu eder.

Cümleyi adabıyla kurmayanın, edebi sorgulanır.

Vicdanla başla, aklınla ilerle. Hata yapmazsın.

Başladığı tatla devam edecek yanılgısıdır seni olumsuz sonuçlarda dağıtan. Unutma; hiçbir şey başladığı tatla devam etmez.

Bilge bir ruh için derin bir kulak, edepli bir dil; ama en önemlisi, adalete teslim olmuş bir akıl şarttır.

Yokluğun verdiği güvensizliklerdir korkuları yaşatan.

Bırakırsan kendini dalgalara; ya kayalara çarparsın ya da su alır batarsın.

Benciller, acıyı yaşamadan anlamazlar dostum.

Cevapsız bıraktığın her soru, aptallığa kaçıştır.

Yaşamadığın tarihi tartışma. Çünkü geçmişin gerçeğini, yaşayanlar bilir.

Herkesin kendi içinde yaşadığı; en az bir cenneti, bir de cehennemi olmalıdır.

Herkes biraz yalnızdır. O yalnızlık, kimini küçültür, kimini büyütür.

İyilere ağlar, kötülere güler, cahillere acırım.

Her şeyini kaybedebilirsin ama hislerini asla. Çünkü hisler, sadece seninle veda eder yaşama.

Fazlaca anlam çokluğu varken, neden anlamsız yaşar ki insan. Nedeni, sendeki nedensizliktir.

Kendine de yalancıydı. Ama vicdan, yalan dinlemez.

Heyecanı ve kaybetme korkusunu yaşadığın süredir, aşkla olan temasın.

Görgü; önceden görme ile değil, gördüklerini edebinle yaşayarak kazanılır.

Unutma; dost seninle yürür, düşman gölgenle.

Kalemi batırdığın mürekkep senin değilse, farkında değilsin ama kocaman bir hiçsin.

Seni dinlemeyen kulağın diline de güvenme.

Unutma; martının doymak için, balıktan başka şansı yoktur.

Yapabileceğim her yanlışın ölünceye kadar vicdanımı hasta edeceğinden eminim. Unutma; hatalar istemeyerek, yanlışlar ise bilerek yapılır.

Su, yolunu bulur ama buhar olma ihtimalini de unutma.

En az bir şeye bağlanmalısın, bağlandığın her neyse pahalı olmamalı; çünkü yaşam uzun, emek ucuz, hayaller çok pahalı.

Duygu adamıydım ama duygulara geç kaldım. Duygulara geç kalınca, mantıkla yoluma devam ettim.

Geleceğin hesaplarını iyi yap ki, bugünün krizleri geçmiş olsun.

Doğa senden sadece özünden beslenmeni bekler, düzeninden değil.

Adalet yoksa kuralları koyan kuralsızlar vardır.

Adımların, sen hangi yolu seçersen o yönü adımlar.

Sürekli yorulduğumuzu düşünüyoruz. Dinlenebileceğimiz anları, gereksiz düşüncelerle kaybettiğimizi bildiğimiz halde.

Söyleyecek sözün kalmadığında dinle. Çünkü dinlerken de kendinle söyleşirsin.