Laf Sokmalı Ağır Sözler

Geç kalınmış bir sevgi, idamdan sonraki affa benzer.

Bu kadar hızlı kaçacağını bilseydim; Veliefendi’ de sana oynardım be sevgili!

Bazı insanları hayata baktığı pencereden, atmalı.

Şimdi söyle; hayatını düzene mi sokayım, seni üzene mi?

Bugünlerde hiç kimse arayıp sormuyor. 404 not found gibiyim.

Kendini bu kadar büyük görmene gerek yok. Nihayetinde benim görebildiğim kadar büyüksün.

Boşuna kimseyi suçlamayın dostlarım. Kullanıcı hatası değil, bazılarının doğuştan defoludur yüreği.

Mutlu olmama bozulanlar varmış. Neden; bana doğan güneş size batıyor mu?

Bazı insanlar çamaşır suyu gibidir. İnsan yıpratmaktan başka bir işe yaramazlar.

İsteyen istediği yere gitsin, zincirini kırıp giden iti ben bir daha kapıma bağlamam.

Her şeyi bilmene gerek yok haddini bil yeter.

Kendime yakışanı severim. Herkese yapışanı değil.

‎50 kuruşluk çikolatanın verdiği mutluluğu veremeyen insanlar var.

Sevebileceğim birine benziyordun dedi. Olsun dedim, sen de insana benziyordun.

Seni tanıyamıyorum artık. Künefe gibi için kaşar dışın ise çok tatlı.

Sen hayata at gözlükleriyle bakmaya devam edersen, birilerinin çüş demesi zoruna gitmesin.

Yahu koyduğum şeyleri koyduğum yerde bir türlü bulamıyorum daha yeni bazı kişileri adam yerine koymuştum şimdi ara ki bulasın.

Bazıları iyi bir küfrü hak etmek için o kadar çok emek veriyor ki, emeklerine saygı duyuyorum!

Kime kıymet versem hayatımı ‘kıyamete’ çevirmesini iyi biliyor.

Eksik olmayın dedik ama siz fazla olmaya başladınız.

Bazıları haddini aşıp, hayatıma burnunu sokarsa; ben de saygımı aşıp, itinayla lafımı sokarım.

Kıyamam dediklerimiz bizi ince ince kıyıp pembeleşinceye kadar kısık ateşte kavurdular.

Bir zamanlar toz konduramadıklarım, şimdi kirden görünmez olmuş.

Değer miydi diye aklıma geldi geçenlerde. Teğet bile geçmez dedim kendi kendime.

Şimdi sen gittin ya, şairin dediği gibi herkesi sana benzetiyorum. Bu da mı o şerefsiz acaba diyorum!

Bilirsin ben belâ okuyamam, Allah salânı versin.

Yalandan kim ölmüş diye soruyorlar. Doğru kimse ölmez. Ama: güven ölür, gönül ölür. En önemlisi de insanlık ölür.

Bana kazık attığını sanıyorsun ya çok gülüyorum sana. O kazıkları senin için bekletiyorum senin için biriktiriyorum ben.

Akıl vermeyi bırakıp biraz huzur versen.

Yalnız mısın? Üzülme… Yanlış bir kalbin mağazasında olmaktan iyidir.

Açık yürekle konuşan düşman içten pazarlıklı dosttan iyidir.

Hani sen bana mecbursun havasında olanlar var ya. Onlar o havada takılsınlar; ben bana yeter de artarım, artanımla da onlara hava katarım.

Bu dünya senden önce de dönüyor, senden sonra da dönecek. Yani seninle bir şey değişmediği gibi, sensiz de bir şey değişmeyecek.

Görmek istemeyen Göze ışık ne yapsın.

Seni adam ederdim ama çoktan köpeğim olmuşsun, ne lüzumu var.

Gidişine illa bir isim konulacaksa MAL KAYBI diyelim.

Piyangonun sana çıkmadığına çok şaşırdım halbuki bütün numaralar sendeydi.

Bazı insanlar ayakkabı mağazası gibi, her numara var Allah için.

Yüz kere yere düşmüş olayım; başkalarına çelme takan biri olmayacağım. Ben kazanan değil, insan olmak istiyorum.

Ne kadar sevdin diye soruyorlar. Hep aynı cevabı veriyorum, hak etmediği kadar.

Her zaman arkandayım diyenlere dikkat et, haksız mıyım sevgilim?

Kendi nefsine yetmiyorsa gücün, adamlığına da yettiğini iddia etmeyeceksin.

Reklamı kapatmak için tıklayınız, yazan yere tıklayınca açılan reklam gibisin. Çok ayrı bir yavşaksın.

Sessizliğime aldanmayın. Bir esersem mevsim değişir.