Kıskandırma Sözleri

Herkes bir gün anlar sevdiğinin kıymetini. Ama gidince, ama bitince, ama ölünce. Kısaca iş işten geçince.

Gördün ya beni gamdan başka kimse hatırlamıyor, gama binlerce defa aferin.

Aşka yanmalı can dediğin. Ya canan olmalı ya da canını almalı. Yar diyemezsin ki herkese içindeki yaran olmalı. Herkesin de bir yüreği vardır amma yürek dediğin bir başka yanmalı.

Beni çekemeyen besmele çeksin. Sayende imana gelir.

Gitmeyi tercih edenlerin ardından, el sallayın ki; artık sadece bir ‘el’ olduklarını daha iyi görsünler.

Ey sevgili. Sen benim içten içe kanayan en derin yaramsın. Ne kadar özlendiğini bir bilsen, yokluğundan utanırsın.

Dön Dünya, dön. İstediğin kadar! Ne sen umurumdasın ne de senin gibi dönenler.

Atı kıskandırmak için eşeğe binilmez.

Hafızamı silmek her şeye yeniden başlamak istiyorum çünkü eskinin bende yarattığı travma etkisi ileriye bakmamı fazlasıyla engelliyor.

Hiç kimse geriye dönüp yeni bir başlangıç yapamaz ama bugün yeni bir son yapıp yeniden başlayabilir. Hayata ve aşka.

Yeni insanlar tanımak istiyorum. Uzakta olsa bile kalbe dokunan arkadaşlar istiyorum.

Sonların başlangıç olduğu bir dünyadayız ne garip ne üzülmeye vaktimiz ne sevinmeye takatimiz var? Gitmelere, gelmelere, gidenlere ve gelenlere yani her şeye rağmen yaşamak çok değerli. Yaşasın yaşamak.

Tek başına hayatı öğrenen insanı, kimse yokluğuyla korkutamaz!

Hüzün taze tutar aşk yarasını. Yaramdan da hoşum, yârimden de.

Dediler ki: Gözden ırak olan gönülden de ırak olur. Dedim ki: Gönüle giren gözden ırak olsa ne olur.

Yüzüme bakmaya yüzün olmadığına göre, artık profilime bakarsın.

Yağmur o kadar güzel yağıyor ki; insanın mutlu olası, gülesi, yeni bir başlangıç yapası, tüm kötü anıları yağmurun altına gömesi geliyor.

Bazen, gözlerinin tanımadığını yüreğin tanır. Histen köprüler kurarsın, mesafeler utanır.

Sanırım yeni bir başlangıç, geride kalan bütün sonları unutturmaya yetecek gibi.

Aşıkların gönüllerinin yanışıyla gözyaşları olmasaydı, dünyada su da olmazdı, ateş de.

Ayrılık içinde insanın gözünü açıp kapayıncaya kadar geçen zaman yıl gibi gelir.

Yok, artık sana ait tek zerre bünyemde. Sen koca bir hiç oldun bende, ettiğin tek cümle ile!

Minareden düşenin parçası bulunurda, gönülden düşenin parçası bulunmaz.

Yorulacaksan, zorlanacaksan, şikâyetçi olacaksan, keşkelere sığınacaksan, söze ama diye başlayacaksan; girme aşk yoluna.

Büyük bir hayal kırıklığı yaşayıp, ben artık kimseyi sevemem deme. Unutma ki, en güzel çiçekler mezarlıklarda yetişir.

Kendine iyimi bakarsın? Üstün açık mı uyursun? Ceketsiz dışarı mı çıkarsın? Allah belanı mı verir? Beni hiç ilgilenemez artık.

Seni sevdim, ama artık yoruldum. Gitmekten mutlu değilim, ama yeniden başlamak için mutlu olmak gerek.

O kadar yakınsın ki, seni ben sandım. Sana o kadar yakınım ki, beni sen sandım. Sen mi bensin ben mi senim şaşırdım kaldım.

Güzeli güzel yapan ‘edep’tir, edep ise güzeli sevmeye sebeptir.

Baktım sana. Kızgın değilim, kırgın değilim, dargın değilim. Kısacası artık ben sana “hiçbir şey” değilim!

Kargalar gülistanı işgal ettiklerinde bülbüller siner ve susar.

Hadi yaramı sarmaya merhemin yok. Yalandan da olsa gönül alamaz mısın?

Sen uzattığın elini tutmayan ele mi dargınsın, tutmayacak bir ele uzattığın için kendine mi kızgınsın?

Ey gönül! Gülü seviyorsan dikenini de seveceksin, deryayı seviyorsan dalgalarını da seveceksin, vuslatı seviyorsan firakını da seveceksin, sevgiliyi seviyorsan nazını da seveceksin, hayatı seviyorsan ölümü de seveceksin.

Can ve gönül de yani kalpte hakikat coşkunluklarını kaldıracak takat, kulakta da bunu işitecek istidad yoksa ben kime ne söyleyeyim?

Biliyor musun, artık umurunda olup olmamam umurumda değil.

Biliyorum, sığmazsın hiçbir yere bu sevdayla, dünya sana dar. Ama dayan gönlüm. Dayan ki her gecenin mutlaka bir sabahı var.

Sıkıntı ve huzursuzluk mutlaka bir günahın cezası, huzur ise bir ibadetin karşılığıdır.

Ben bazen kendimden vazgeçiyorum. Kalkmış bana “benden vazgeçemezsin” diyorsun!

Senin için başkasını terk eden, başkası için de seni terk eder.

Valla şu saatten sonra gemi mi geliyor, liman mı yanıyor, kaptan mı ölmüş zerre umurumda değil.

Unutma, sır gibi seversen eğer muradın gerçekleşir. Çünkü tohum toprağa gizlenirse yeşerir.